Volkshuisvesting

Net als veel andere gemeenten knapt ook Helmond uit haar jasje. Inwoners staan soms jarenlang op de wachtlijst, en met name bij jongeren hakt dat erin. Zij zijn klaar voor de volgende stap, maar vanwege het woningtekort blijven ze noodgedwongen nog jaren bij hun ouders wonen. Het is onacceptabel dat zij in hun ontwikkeling worden geremd.

Het lokale woningbeleid vraagt daarom om stevige keuzes. De woningnood is complex en dus is het onmogelijk iedere groep naar tevredenheid te bedienen. Ook hier kiezen we daarom voor het belang van de Helmonder. Bedrijven die veel arbeidsmigranten inzetten, moeten meer verantwoordelijkheid tonen voor de bijbehorende huisvesting. We stimuleren – indien mogelijk – woonvormen op of nabij de bedrijfslocatie. Daarnaast hanteren we strenge kaders voor het huisvesten van arbeidsmigranten in reguliere woningen. We ontmoedigen vastgoedondernemers die deze huisvesting nu als verdienmodel zien. Om clustering te voorkomen, kijken we daarnaast naar een zogenaamde afstandsnorm. Zo mag er bijvoorbeeld maar één woning binnen een straal van 150 meter voor arbeidsmigranten worden bestemd, wat tevens de integratie van buitenlandse werkers stimuleert.

Sinds 2017 zijn gemeenten niet langer verplicht statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) voorrang te geven bij de toekenning van sociale huurwoningen. Wel krijgen we een periodieke taakstelling opgelegd, waarin we ieder half jaar een bepaald aantal statushouders moeten huisvesten. Inwoners mogen echter niet het slachtoffer worden van zwalkend overheidsbeleid, en daarom voldoen we enkel aan onze wettelijke verplichtingen. Zolang de woningnood niet is opgelost en inwoners jaren op een wachtlijst staan, zullen we als gemeente geen extra statushouders huisvesten. Ons basisbeginsel is dat juist de Helmonder voorrang krijgt.

Het aantal inwoners laten groeien mag geen doel op zich zijn. Toch wordt dat binnen de huidige politiek vaak wel zo gezien. Maar welk belang heeft de individuele inwoner daar bij? Die vraag wordt niet gesteld, en daar moet daarom verandering in komen. Want ongebreidelde groei zorgt misschien voor extra centjes voor de gemeente, maar tast daarnaast de leefbaarheid van de stad aan. We willen daarom dat die factor op zijn minst stevig wordt meegewogen. Groei moet altijd in het belang zijn van inwoners, en niet enkel dat van de gemeente zelf.

We vinden het belangrijk dat onze wijken hun karakter behouden. Dat betekent ook dat we niet te snel kiezen voor de sloophamer, maar oude panden waar mogelijk renoveren en eventueel (tijdelijk) herbestemmen. Prioriteit is het vergroten van het woningaanbod met specifieke inzet voor (sociale) huurwoningen en starterswoningen voor jongeren. Daarbij moeten huisjesmelkers in Helmond per direct worden aangepakt. Daarom stellen we strengere eisen aan de zelfbewoningsplicht en particuliere woningverhuur, voldoende onderhoud en goede rechtsbescherming voor huurders. Achter de voordeur kennen we nu diverse schrijnende situaties. Tijd om daar korte metten mee te maken.